Jesteś tutaj: Start Historia "starsze wpisy" Umowy terminowe po 22 lutego 2015 r. a przepisy przejściowe
Staż pracy, od którego – począwszy od 22 lutego 2016 r. – zależeć będzie długość okresu wypowiedzenia umowy na czas określony powinien być ustalany z uwzględnieniem potocznych zasad liczenia czasu. Umowy zawarte przed dniem wejścia w życie zmian na okres dłuższy niż 6 miesięcy, w których zawarto klauzulę o 2-tygodniowym wypowiedzeniu, będzie można wypowiedzieć–z zastosowaniem nowych okresów wypowiedzeń.
Sposób liczenia terminów w prawie pracy
W przeciwieństwie do reguł stosowanych w prawie cywilnym, termin z zakresu prawa pracy upływa w przeddzień dnia odpowiadającego nazwie dnia początkowego. Taki sposób liczenia terminów podziela Sąd Najwyższy (m.in.: postanowienie z 11 grudnia 2009 r., II PK 223/09, niepubl.; uchwała z 21 maja 1991 r., I PZP 16/91, OSNCP 1992/1/10; wyrok z 19 grudnia 1996 r., I PKN 47/96, OSNP 1997/17/310).
W postanowieniu z 11 grudnia 2009 r. SN podkreślił, że staż pracy oblicza się w latach, miesiącach i dniach, przy przyjęciu, że termin upływa w przeddzień dnia odpowiadającego nazwie dnia początkowego. Następnie sumuje się lata, sumuje się miesiące i przelicza je na lata, z uwzględnieniem, że 12 miesięcy pracy to jeden rok; sumuje się także dni i przelicza na miesiące, z uwzględnieniem, że 30 dni równa się jednemu miesiącowi.
2-tygodniowy i miesięczny okres wypowiedzenia
Stosując regułę potocznegoliczenia terminów w prawie pracy do ustalenia okresu zatrudnienia, od którego zależy długość okresu wypowiedzenia, moment upływu 6 miesięcy zatrudnienia od 22 lutego 2016 r. będzie przypadał na dzień 21 sierpnia 2016 r. Zatem w razie zatrudnienia do 20 sierpnia 2016 r. będzie obowiązywał 2-tygodniowy okres wypowiedzenia umowy o pracę, natomiast od 21 sierpnia 2016 r. będzie obowiązywał 1-miesięczny okres wypowiedzenia.
Artykuł 36 Kodeksu pracy (który od 22 lutego 2016 r. będzie miał zastosowanie również do umów o pracę na czas określony) stanowi bowiem, że okres wypowiedzenia jest uzależniony od zakładowego stażu pracy pracownika i wynosi:
Ważne!
Odługości okresu wypowiedzeniadecyduje okres zatrudnienia u danego pracodawcy, liczony od dnia zawarcia umowy o pracę do daty jej rozwiązania z upływem okresu wypowiedzenia (wyrok SN z 11 maja 1999 r., I PKN 34/99, OSNAPiUS 2000/14/544). W praktyce zatem możliwa jest sytuacja, w której np. w trakcie 2-tygodniowego okresu wypowiedzenia upłynie 6-miesięczny staż pracy u danego pracodawcy i wówczas powinien zostać zastosowany miesięczny okres wypowiedzenia.
3-miesięczny okres wypowiedzenia dla umów terminowych – raczej rzadko
Natomiast okres 3 lat zatrudnienia (warunkujący zastosowanie 3-miesięcznego okresu wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas określony) upłynie 21 lutego 2019 r. Przy czym – ze względu na czasowy limit zatrudnienia na podstawie umów o pracę na czas określony – 3-miesięczny okres wypowiedzenia takich umów (trwających 22 lutego 2016 r.) będzie miał w praktyce zastosowanie tylko do umów, które na mocy znowelizowanych przepisów oraz przepisów przejściowych nie podlegają limitowaniu. W przypadku pozostałych umów na czas określony przekroczenie czasowego limitu takiego zatrudnienia skutkuje bowiem przekształceniem umowy w bezterminową od dnia następującego po upływie 33 miesięcy zatrudnienia na czas określony, a więc od 22 listopada 2018 r.
Data zawarcia umowy terminowej a sposób ustalania okresów wypowiedzenia
Do ustalenia długości okresów wypowiedzenia umów o pracę na czas określony, staż pracy będzie ustalany następująco:
Umowy zawarte po 22 lutego 2016 r. – bez klauzuli
W przypadku umów o pracę na czas określony zawieranych począwszy od 22 lutego 2016 r. nie będzie już potrzeby zamieszczania w treści tych umów klauzul o 2-tygodniowym wypowiedzeniu. Będą tu miały zastosowanie reguły ustalania okresu wypowiedzenia wynikające ze znowelizowanego Kodeksu pracy. Jednak w razie zapisania takiej klauzuli w umowie i upływu 6-miesięcznego okresu zatrudnienia warunkującego zastosowanie okresu wypowiedzenia dłuższego niż 2 tygodnie, klauzula ta będzie oceniana z uwzględnieniem zasady uprzywilejowania pracownika – a zatem z krótszego okresu wypowiedzenia będzie mógł skorzystać pracownik, a nie pracodawca. Korzystność tej klauzuli dla zatrudnionego należy oceniać na chwilę zawierania umowy o pracę, a nie jej wypowiadania. Zdaniem SN postanowienie umowne przewidujące krótszy okres wypowiedzenia dokonanego przez pracodawcę jest nieważne (wyrok SN z 26 marca 2014 r., II PK 175/13, MoPr 2014/6/282).
PODSTAWA PRAWNA:
- art. 29 § 3, art. 36 § 1 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 2014 r., poz. 1502 ze zm.),
- art. 14 ust. 4 i art. 16 ustawy z 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw
(Dz.U. z 2015 r., poz. 1220).