W Arcelor MIttal Poland Dąbrowa Górnicza odbyło się zebranie Rady KSH NSZZ "Solidarność" z przedstawicielami Związku Pracodawców Przemysłu Hutniczego, z udziałem Hutniczej Izby Przemysłowo-Handlowej, parlamentarzystów, przedstawicieli Prezydenta RP i samorządu terytorialnego. Oczywiście obecni byli również związkowcy z MOZ NSZZ " Solidarność" Alchemii S.A.

Zebranie a właściwie konferencja, poświęcona była w całości trudnej sytuacji hutnictwa w Polsce. Po prezentacji wiceprezesa Hutniczej Izby Przemysłowo-Handlowej wystąpił prezes Arcelor Mittal Poland. Istniejące zagrożenia dla branży oraz realizację inwestycji w AMP zaprezentował Dyrektor ds zarządzania i restrukturyzacji majątku, energii i ochrony środowiska AMP. Na uwagę zasługuje również wystąpienie Prezesa Zarządu CMC Poland w Zawierciu. Hutę Celsa z Ostrowca Świętokrzyskiego reprezentował hiszpański Dyrektor Generalny.

Wszyscy zebrani stwierdzili jednomyślnie, że jesteśmy nowoczesnym przemysłem. Właściciele nie szczędzili i nie szczędzą środków i pieniędzy aby unowocześniać zakłady hutnicze w Polsce. Dla tego też wytworzenie 8 mln Mg przy zdolności naszych hut około 12 mln Mg w pełni zaspokoi zużycie i potrzeby inwestycyjne naszego kraju do 2020 roku ale pod pewnymi warunkami. Nadwyżkę stali na światowym rynku wytworzyły swoim potencjałem Indie I Chiny. To jest fakt i zagrożenie dla naszych zakładów.

Kolejnym zagrożeniem są zmiany w Europejskim Systemie Handlu Uprawnieniami do Emisji CO2 (EUETS), i ponoszenie przez polskie huty nadmiernie wysokich, w porównaniu do zagranicznych hut, w tym krajów UE, kosztów energii elektrycznej.

Do tego należy dodać nadmierny, niekontrolowany napływ taniej stali z krajów w których zakłady przemysłu hutniczego nie są poddane tak rygorystyczny normom środowiskowych jakie obowiązują w UE.

Wymienione uwarunkowania mogą doprowadzić do upadku przemysłu hutniczego w Polsce. Co za tym idzie utratę dziesiątek tysięcy miejsc pracy w hutach, stalowniach, koksowniach oraz w sektorze około hutniczym. Upadek przemysłu hutniczego w Polsce przyniesie niewyobrażalne i tragiczne skutki zarówno w wymiarze gospodarczym i społecznym. W zakładach sektora stalowego w Polsce zatrudnionych jest ponad 20 tys osób a ogółem sektor zatrudnia ok 146 tys pracowników. Gminy, na terenie których funkcjonują zakłady tej branży, najczęściej są głównym pracodawcą zapewniającym bezpośrednio lub pośrednio miejsca pracy oraz utrzymanie znacznej części mieszkańców tych ośrodków którzy znaleźli by się w dramatycznej sytuacji. To czarny ale niestety realny scenariusz, który już ma miejsce. Jeżeli nie będzie zmiany "dobrej zmiany" dochody naszym pracowników trafią do krajów spoza UE. Jeden z prezesów tak nazwał tą sytuację "jest to sprawa życie i śmierci dla naszych zakładów". Jak mówiliśmy wcześniej właściciele inwestują w nowe technologie, park maszynowy i swoich pracowników.

"To że jeszcze istniejemy to wielka zasługa ludzi tam pracujących" to mówią prezesi wielkich hut. My o tym mówimy już od dawna. Szkoda tylko że pozycja: koszty pracy jest niezmienna i buja się w granicach 5-6%.

Korzystając z obecności ważnych gremiów polityczno- gospodarczych mówiliśmy także o trudnej sytuacji zakładów sektora producentów rur gorąco walcowanych bez szwu. Oczekujemy od rządu RP należytego zadbania na szczeblu unijnym o potrzeby naszego sektora. Dotychczasowa pomoc jest niewystarczająca, a wymienione zagrożenia w pierwszej kolejności dotknęły nasze zakłady w Chorzowie, Zawadzkiem i Częstochowie.

KSH NSZZ "Solidarność" z udziałem Związku Pracodawców Przemysłu Hutniczego, Hutniczej Izby Przemysłowo-Handlowej, posłów i przedstawicieli samorządu terytorialnego uzgodniła stanowisko w obszarze zagrożeń i wyzwań stojących przed hutnictwem w Polsce i niewystarczającej reakcji Rządu RP na te zagrożenia i wyzwania. Adresaci to: Prezes Rady Ministrów, IndustriAll Europen Trade Union i Narodowa Rada Rozwoju przy Prezydencie RP. Wierzymy, że pilnie podejmie Pani Premier niezbędne działania które ochronią przemysł hutniczy, pracowników i ich rodziny przed totalną katastrofą.