Świadczenie przeznaczone jest dla osoby, którą zwolniono z zakładu pracy z winy pracodawcy. Liczy się staż i wiek. Starając się o świadczenie, trzeba:
- ukończyć do dnia rozwiązania stosunku pracy 56 lat (kobiety) lub 61 lat (mężczyźni) i mieć odpowiedni staż pracy

- 20 lat (kobiety) lub 25 lat (mężczyźni) - a pracę stracić z powodu likwidacji pracodawcy lub jego niewypłacalności;

- ukończyć 55/60 lat (kobiety/mężczyźni), lecz wówczas okresy składkowe i nieskładkowe muszą wynosić 30/35 lat (kobiety/mężczyźni), a pracę stracić z winy pracodawcy;

- mieć staż pracy wynoszący minimum 35 lat (kobiety) i 40 lat (mężczyźni), wtedy świadczenie dostaniemy niezależnie od wieku.

Uwaga! Aby mieć szansę na świadczenia,  musimy pracować w zakładzie, z którego jesteśmy zwalniani co najmniej pół roku.

Świadczenia przedemerytalnego nie dostaniemy zaraz po naszym zwolnieniu z zakładu. Wcześniej musimy zarejestrować się w powiatowym urzędzie pracy jako osoba bezrobotna. Dodatkowo przez co najmniej pół roku musimy pobierać zasiłek dla bezrobotnych.

Po sześciu obowiązkowych miesiącach pobierania zasiłku z pośredniaka musimy poprosić powiatowy urząd pracy o specjalne zaświadczenie. W zaświadczeniu urzędnicy muszą wpisać dokładny czas pobierania zasiłku.

Gdy dostaniemy zaświadczenie z urzędu pracy, idziemy do oddziału ZUS, gdzie składamy wniosek o świadczenie przedemerytalne. Trzeba to zrobić osobiście. Świadczenie nie jest przyznawane automatycznie, jeżeli więc nie odwiedzimy ZUS, pieniędzy nie dostaniemy.

 Na złożenie wniosku w ZUS mamy tylko 30 dni od otrzymania zaświadczenia z urzędu pracy. Od 1 marca 2017 roku wysokość świadczenia przedemerytalnego została ustalona na kwotę 1040 zł brutto miesięcznie.
Świadczenia przedemerytalne masz prawo pobierać do czasu osiągnięcia ustawowego wieku emerytalnego.

O podanie dokładnej daty przejścia na emeryturę, która jest uzależniona od daty urodzenia należy dopytać w ZUS.

Ile można dorobić na świadczeniu przedemerytalnym i emeryturze  od 1 marca 2017 r.

Świadczenia przedemerytalne

Świadczenie przedemerytalne, które wynosi od 1 marca 2017 r. 1040 zł brutto zostanie zmniejszone, jeśli kwota uzyskiwanego przychodu przekroczy 25% przeciętnego wynagrodzenia za rok poprzedzający termin waloryzacji, ale nie przekroczy kwoty odpowiadającej 70 proc. tego wynagrodzenia. ZUS zmniejsza świadczenie o kwotę przekroczenia, pozostawiając zawsze prawo do gwarantowanej kwoty minimalnego świadczenia tj. 520 zł brutto/.

Przeciętne wynagrodzenie w gospodarce narodowej w 2016 r. wyniosło 4047,21 zł. Stąd też kwoty ograniczenia i zawieszenia świadczeń przedemerytalnych przedstawiają się następująco:

Miesięcznie:

- kwota zmniejszająca świadczenie:    1.011,80  zł

- kwota zawieszająca świadczenie:      2.833,10  zł

Rocznie:

- kwota zmniejszająca świadczenie:  12.141,60  zł

- kwota zawieszająca świadczenie:    33.997,20  zł

Emerytura oraz renta chorobowa i rodzinna.

W razie osiągania przychodu w kwocie przekraczającej 70% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za kwartał kalendarzowy ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, nie wyżej jednak niż 130% tej kwoty, świadczenie ulega zmniejszeniu o kwotę przekroczenia.

W związku z powyższym 70% kwoty przeciętnego wynagrodzenia pozwala dorobić 2.953,24 zł.

Świadczenie zostaje zawieszone, gdy emeryt lub rencista dorabia więcej niż 5.484,60 zł.

Należy pamiętać, że ograniczenie i zawieszenie prawa wystąpi wyłącznie w razie osiągania przychodu z tytułu działalności podlegającej obowiązkowi ubezpieczenia społecznego. W przypadku np. dorobienia na podstawie umowy o dzieło lub honorariów z tytułu działalności twórczej i artystycznej świadczenia nie ulegają ograniczaniu.